به گزارش دیارجنوب، وحید مصدق روز سه شنبه در این ارتباط بیان داشت: بحران کمآبی در استان بوشهر، امروز نهتنها یک دغدغه زیستمحیطی بلکه یک مسئله امنیتی، اقتصادی و اجتماعی محسوب میشود.
وی افزود: جیرهبندی گسترده آب، افت شدید سفرههای آب زیرزمینی، شوری منابع، و وابستگی شدید به منابع بیرونی، زنگ خطری برای بقای کشاورزی در این خطه از کشور است.
مصدق عنوان کرد: در این شرایط، بازنگری در الگوی مصرف آب در بخش کشاورزی و دامداری استان و حرکت به سمت استفاده از فناوریهای نو، بهویژه فناوری نانو، ضرورتی فوری و اجتنابناپذیر است.
مصرف آب مجازی محصولات در استان بوشهر
محصول آب مصرفی برای تولید ۱ کیلوگرم (لیتر)
گوشت گاو ۱۵,۰۰۰ لیتر
گوشت بز ۵,۰۰۰ لیتر
گوشت مرغ ۴,۳۰۰ لیتر
چغندر قند ۱,۵۰۰ لیتر
گندم ۱,۳۰۰ لیتر
خرما ۲,۵۰۰ لیتر
گوجهفرنگی ۱,۲۰۰ لیتر
لیموترش ۵۰۰ لیتر
گرمک ۳۰۰ لیتر
هندوانه ۳۰۰ لیتر
بادمجان ۲۵۰ لیتر
کدو ۲۲۰ لیتر
شوید ۲۰۰ لیتر
راهکارهای پیشنهادی برای کاهش مصرف آب در هر بخش:
۱. دامداریها (گاو، بز، مرغ):
اجرای سامانههای گردش بسته آب
نانوفیلتراسیون و بازیافت آب شستوشو
پرورش نژادهای مقاوم به گرما و کمآبی بهکمک ابزارهای زیستفناوری، اصلاح نژاد مولکولی، مهندسی ژنتیک و کشت بافت
۲. محصولات پرآببر (گندم، چغندر قند، خرما، گوجهفرنگی):
جایگزینی آبیاری غرقابی با سیستمهای زیرسطحی نانویی .
استفاده از نانوهیدروژل برای حفظ رطوبت خاک.
اصلاح الگوی کشت و تمرکز بر محصولات بومی کمآببر و مقاوم به تنشهای محیطی.
۳. صیفیجات و سبزیجات کممصرف:
حمایت از افزایش سطح زیر کشت محصولات کمآببر نظیر شوید، کدو، بادمجان، گرمک و هندوانه.
تشویق به کاشت گیاهان دارویی بومی مانند خاکشیر، گلگاوزبان کوهی، و آویشن دشتی بهعنوان گزینههای جایگزین اقتصادی و کم مصرف.
فناوریهای نانومحور قابلاجرا در استان بوشهر:
نانوهیدروژلها: برای افزایش ظرفیت نگهداری آب در خاک.
پوششهای نانویی بر سطح برگ گیاه: کاهش تعرق در شرایط گرم و بادخیز.
کپسولهای نانوکود آهستهرهش: کاهش نیاز به آبیاری و کوددهی مکرر.
نانوحسگرهای رطوبتی هوشمند: پایش لحظهای رطوبت خاک و اجرای آبیاری دقیق.
نتیجهگیری:
در شرایط بحرانی منابع آب در استان بوشهر، گذار از کشاورزی سنتی به کشاورزی فناورانه، نه یک انتخاب بلکه یک ضرورت است. فناوری نانو میتواند با کاهش تبخیر، حفظ رطوبت و استفاده بهینه از منابع، مصرف آب را تا ۴۰ الی ۷۰ درصد کاهش دهد.
برای دستیابی به این هدف، پشتوانههای دولتی، دانشگاهها، مراکز رشد، شرکتهای دانشبنیان و معاونت علمی و فناوری ریاستجمهوری باید با همافزایی و حمایت مادی و علمی، زمینه پیادهسازی این رویکرد نوین را در استان بوشهر فراهم کنند.
آینده کشاورزی استان، وابسته به علم، بهرهوری، و مدیریت پایدار منابع است.